فریلنسرها: به عنوان خودتان یا یک شرکت ظاهر میشوید؟

اگر قصد دارید برای پروژه‌هایتان با افراد دیگری همکاری کنید یا اینکه خودتان به عنوان نقطه تماس اصلی برای مشتریان فعالیت می‌کنید و پرداخت‌های همه را از طریق خودتان مدیریت می‌کنید، ایجاد برند شخصی برای کسب‌وکار شما بسیار هوشمندانه است.

معمولا وقتی مشتری کسب‌وکاری دیگر را استخدام می‌کند، انتظار دارد برای یک تیم هزینه پرداخت کند. بنابراین، این روش به شما امکان می‌دهد تا قابلیت‌های ارائه شده خود را گسترش دهید.

اگر شما یک پیمانکار مستقل هستید، متقاعد کردن مشتری برای استخدام کمک، بسیار سخت‌تر است. اگر شما یک طراح آزاد هستید، مشتری از معرفی شما به یک استراتژیست یا نویسنده محتوا استقبال می‌کند، اما احتمالاً می‌خواهد به طور مستقیم با همکاران شما همکاری کند.

وقتی مشتریان یک نفر را استخدام می‌کنند، به آنچه آن شخص در یک بازه زمانی خاص ارائه می‌دهد، ارزش مالی می‌دهند. این یک ردیف در بودجه آنهاست.

شرکت بودن حس یک سازمان بزرگتر را القا می‌کند، حتی اگر اغلب اوقات فقط شما یا شما و یک شریک باشید.

معمولا مشتریان هنگام استخدام یک شرکت، انتظار تحویل چندین محصول و خدمت مختلف دارند. به همین دلیل، آنها پیش‌بینی می‌کنند که برای چندین عضو تیم هزینه پرداخت کنند، به علاوه هزینه‌های مربوط به آژانس یا استودیو برای پوشش هزینه‌های سربار، ساعت‌های غیرقابل‌حساب و سودآوری.

شرکت بودن، شما را به عنوان شریک جذاب‌تر در همکاری مستقیم با برندها معرفی می‌کند. ممکن است آن‌ها استخدام پیمانکاران را متوقف کرده باشند، اما همچنان قادر به استخدام شرکت‌ها برای پروژه‌های بزرگ‌تر هستند.

برخی از برندها فقط می‌توانند با فروشندگانی که پروسه‌های اداری پیچیده‌ای ندارند کار کنند، پس برای همکاری با این برندها، باید یک شرکت با مسئولیت محدود (LLC) یا شرکت “S” داشته باشید.

پس چرا کسی باید خودش رو نشون بده؟

در ابتدا، آژانس‌ها و استودیو‌ها معمولا راحت‌تر با افراد فریلنسر برای پروژه‌های مشتریانشان همکاری می‌کنند تا با شرکت‌ها. استخدام یک طراح برای کمک به یک پروژه مشکلی ندارد، اما استخدام یک استودیو طراحی دیگر می‌تواند اینطور به نظر برسد که کل پروژه را به دست دیگران سپرده‌اند.

در نهایت، اکثر آژانس‌ها و استودیوها به دلیل توانایی‌های خلاقانه داخلی و شهرت خود استخدام می‌شوند.

معمولا آژانس‌ها از فریلنسرها می‌خواهند که در مورد وضعیت اشتغال‌شان چیزی نگویند و حتی ممکن است از آنها بخواهند که به طور ضمنی بگویید که شما تمام وقت با آنها کار می‌کنید. این امر به ویژه زمانی صدق می‌کند که آژانس در مورد کیفیت خدمات ارائه شده به شما شهرت بسیار خوبی دارد.

آژانس‌های خلاق معمولا راحت‌تر شرکت‌های دیگر را برای خدماتی مثل تولید، خرید رسانه یا حتی تصویرگری استخدام می‌کنند، اما برای خدماتی که انتظار می‌رود خود آژانس به‌طور داخلی ارائه دهد، کمتر این کار را می‌کنند؛ مثل طراحی و کارگردانی هنری.

اگر مشتریان می‌دانند که بیشتر کارها توسط شرکت دیگری انجام می‌شود، پس چرا مستقیماً آن شرکت را استخدام نمی‌کنند و هزینه کمتری می‌پردازند؟

بنابراین وقتی طراحان خودشان را به عنوان شرکت معرفی می‌کنند، احتمال دارد که آژانس‌ها و دیگر شرکت‌های طراحی شما را به عنوان تهدیدی برای منافعشان، یا حتی رقیب مستقیم یا آینده‌ی خود در نظر بگیرند.

پس اگر انتظار دارید بیشتر کارهایتان از سوی مشتریانی بیاید که خودشان مشتری دارند، خودتان بودن شما را کمتر رقیب تهدیدآمیز و بیشتر شریک قابل استخدام نشان می‌دهد.

اگر در زمینه کاری خود شهرت و شناخته شده ای، دلیل دیگری برای نشان دادن خود واقعی تان وجود دارد..

بعضی از مشتریان شرکت نمی‌خواهند، بلکه به دنبال خلاقیت و توانایی‌های فرد خاصی هستند.

به یک طراح بسته‌بندی افسانه‌ای که به صورت آزاد کار می‌کند فکر کنید، در مقابل یک طراح افسانه‌ای که شرکتی با طراحان دیگر، افراد حسابداری، مدیر استودیو و غیره دارد.

وقتی طراح بزرگ را مستقیماً استخدام می‌کنید، مطمئنید که کار او را دریافت خواهید کرد. اما اگر شرکت او را استخدام کنید، ممکن است کار او را بگیرید، یا ممکن است کار شخص دیگری را بگیرید که شاید زیر نظر آن طراح باشد، شاید هم نباشد. در هر صورت، هزینه بیشتری پرداخت خواهید کرد، زیرا طراح پرسنل، هزینه‌های سربار و سایر مخارج مرتبط با کسب‌وکار را دارد.

یا به عبارت دیگر، وقتی مشتریان شرکتی یا استودیویی را استخدام می‌کنند، ممکن است این سوال برایشان پیش بیاید که آیا تیم اصلی را استخدام کرده‌اند یا تیم دوم را. به‌خصوص اگر در آن شرکت افراد با تجربه و افراد کم‌تجربه وجود داشته باشند. اما با راه‌اندازی کسب‌وکار شخصی، به مشتریان خود اطمینان می‌دهید که مستقیما شما را استخدام می‌کنند و از کار شما بهره‌مند می‌شوند.

به وسعت پروژه‌هایی که شما را هیجان‌زده می‌کنند فکر کنید.

آیا می‌خواهید به عنوان متخصص طراحی در یک تیم کار کنید و تخصص خود را ارائه دهید؟ یا می‌خواهید پروژه‌های بزرگتری را بر عهده بگیرید که برای اجرای آن‌ها به استخدام افراد دیگر نیاز دارید؟

اگر مردد هستید، یک راه برای کاهش ریسک، ایجاد دو وب‌سایت جداگانه است؛ یکی برای خودتان و دیگری برای شرکتتان.

این روش برای افرادی که به طور مداوم در دو نقش فعالیت می‌کنند، بسیار مفید است. برای مثال، شما می‌توانید یک استودیوی طراحی با نام و وب‌سایت اختصاصی و گروهی از افراد (که در واقع همکاران فریلنسر شما هستند) ایجاد کنید که برای پروژه‌های بزرگتر به آنها مراجعه می‌کنید، در حالی که خودتان به عنوان تصویرگر فعالیت می‌کنید. سپس می‌توانید بر اساس خواسته‌ها و نیازهای مشتریان، لینک‌های مربوطه را برای آنها ارسال کنید.

فراموش نکنید که ساختن برند و اعتبار شما زمان و تلاش زیادی می‌طلبد، اما این بدان معنا نیست که برای همیشه به تصمیمی که می‌گیرید محدود شده‌اید.

اگر تصمیم بگیرید از اسم خودتان به یک استودیو تغییر نام بدهید، بیشتر مشتریان فعلی شما نگران این موضوع نخواهند بود. اگر رابطه کاری خوبی با آنها دارید، آنها احتمالا قبل از استخدام شما به وبسایتتان هم نگاهی نمی‌اندازند. آنها فقط با شما تماس می‌گیرند.

و اگر تصمیم بگیرید راه دیگری را انتخاب کنید، نام شرکتتان را کنار بگذارید و با نام خودتان کار کنید، مشتری‌ها مشکلی نخواهند داشت. حتی ممکن است برای استخدام شما هیجان‌زده‌تر شوند.

باشه. اگر سوالی دارید یا می‌خواهید دربارهٔ تصمیمی که برای کار آزاد طراحی‌تان گرفتید، صحبت کنید، در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.